Forever trapped (open)

De laatste paar dagen volgde hij dit spoor al, benieuwd waar het uit zou komen. Tot nu toe was het antwoord nog nergens, maar hij wist dat het ooit ergens moest eindigen, en hij hoopte dat dat snel zou zijn, want het lopen begon hem te vervelen. En als hij zich verveelde begonnen Emilia en Haat met hem en elkaar te motten. De twee figuren in zijn hoofd voedde dan op lege hoofd en teisterde hem eindeloos. Hij kon ze niet afschudden, ze bleven ruzie zoeken. Tegen elkaar lopen vechten of tegen hem lopen schreeuwen dat hij niet was en dat hij naar dat persoon moest luisteren. Het was bijzonder irritant en het zorgde ervoor dat Sam niet in het beste humeur was. Maar ach, wanneer was hij dat wel?

Zijn poot was al bijna volledig geheeld. Hoe dat zo snel was gebeurd? Hij had het kleine beetje wat hij van genezing wist naar boven gehaald, en had extra goed gezorgd voor de wond. Want hij wist dat hij nu een soort vijand om zich heen had in dit gebied. Niet dat hij dat echt erg vond, hij hield wel van met mensen motten. En zeker met personen als Shyra. Hij had nu echter iets leukers bedacht dan gewoon aanvallen als hij haar zag. Een valse grijns kwam op zijn snuit, goed met vergeven was hij nu niet bepaald. Mocht het nog niet duidelijk zijn. De reu schudde de gedachte van zich af toen hij een vreemde wolf rook. Hij rolde met zijn ogen en liep door. Echter werd de geur steeds sterker, en uiteindelijk wist hij dat de vreemdeling zich ergens tussen de bosjes had verstopt. Niet merkbaar zette hij zijn gewonde poot gewoon op de grond, zodat het moeilijk te zien was dat deze gewond was. "Wat moet je?"vroeg hij luchtig en alles behalve vriendelijk. Hij hield halt en wachtte totdat de vreemde zijn snuit zou vertonen.


ooppppeeeennnn

Bij het zien van een zwarte wolf op zijn pad,had Ghost even afgekeurd gesnoof en had zichzelf voor de verandering eens in de bosjes verstopt. Observeren,kijken wat hij met deze vreemdeling kon. De witte reu hield van twee dingen,macht en kennis en dan vooral macht en kennis over anderen. Hij wou graag weten wie hij kon gebruiken en wie hem in de weg zou zitten. Zijn doelwit kwam steeds dichterbij en inmiddels kon Ghost zien dat hij lichtjes hinkelde,dat wad dus in zijn voordeel. De wolf was blijkbaar erg inzich zelf bezig,want zelfs op deze korte afstand keek de wolf niet op of om. O,wacht,toch wel. Hij sprak tegen de struik van Ghost,die even nadacht. Hij kon natuurlijk tevoorschijn komen,maar waarom zou hij dat pleziertje gunnen? Hij sloop door de struik heen en rende door de bosjes heen langs de wolf,toen hij aan de andere kant stond,sprak Ghost: "Waarom zou ik iets moeten?" Klonk z'n sluwe stem en een kort lachje verliet zijn mond,"Jij komt hier aanlopen"

Hij had al een tijdje door dat een wolf in de buurt rondzwierf, maar had er geen aandacht aan besteed, hij was nu niet bepaald in voor een gezellig babbeltje. Daarom bleef hij simpelweg doorlopen. Totdat de geur hem te sterk leek en hij wist dat de wolf, die duidelijk een reu was, zich in de bosjes bevond. Of hij zich verstopte of dat hij gewoon toevallig daar stond kon hem weinig schelen. "Wat moet je?" En hij was weer eens de vriendelijkheid zelve! Of alles behalve. Hij hield zijn pas in en bleef koeltjes maar ietwat geïrriteerd staan. Hopend dat degen die zich tegenover hem in de bosjes bevond tevoorschijn zou komen, of beter nog, weg zou gaan. Maar het bleek echter geen van beide, de wolf sprintte achter hem langs en hij zag nog net een witte staart aan de andere kant verdwijnen. Sa m gromde zachtjes en rolde met zijn ogen. "Waarom zou ik iets moeten?"zijn stem was sluw en een kort lachje volgde. Sam wist niet zeker welk vlees hij nu in de kuip had, iemand die werkelijk wat in zich had of simpelweg een wolfje die stoer wilde doen. Hij ging maar uit van het laatste."Jij komt hier aanlopen" vervolgde de vreemde. Sam richtte zijn blik op de juiste struik en sprak: "Nou, misschien omdat jij je lafjes in de bosjes verstopt en mij zit te bespieden?" bracht hij doorgjes uit. "Kan mij zijn hoor." voegde hij er wat vals aan toe. "En ja ik kom hier aanlopen, is dit jou gebied ofzo dan?" Hij wachtte rustig de reactie van de wolf af, hopend dat hij naar zijn mening de goede zou krijgen. Niet meteen een ongecontroleerde aanval.

sorry Sam is een eikel xD