I need a home{Open}

Ghost

Words: ###, Tag: Open

Een glimlach verscheen en gaf de reu,die eerst een zachte indruk zou gemaakt hebben,een duistere en onbetrouwbaar uiterlijk. Zijn donkergele ogen glinsterde van plezier en hij lachte zelfs kort in zich zelf. Flat stones. Door mensen gemaakt dus,want enkel zij deden dat. Mensen maakte vervelende dingen als ze er waren,maar als ze opeens weg waren,was zo'n plek toch wel leuk. De vervallen bouwwerken en de grauwe omgeving,gemixt met de donkere lucht van deze herfstdag,maakte het er enkel beter op. Ghost liep naar voren en bekeek de plek. Enkele van de platte stenen miste en dat zorgde voor rare vierkanten gaten,waar inmiddels het gras en de onkruid al hoog stonden. Ghost,die geen zin had in stengels in zijn buik,ontweek die plekken maar. Naast hem liep de rails,die verderop verdween,ver weg het gebied inglijdend. Ghost hield stil toen hij wat interessant zag,verderop stond een kleine en vervallen mensending. Ghost die ondanks zijn jonge leeftijd al eerder treinen gezien had,wist dat zulke dingen altijd aan elkaar vastzaten. De naam wagon kende hij niet,maar dat hoefde ook niet. Ghost sprong op het spoor en liep erover heen,naar de wagon die aan de andere kant stond. Het deurtje stond open en hij sprong naar binnen. Een muffe geur kwam hem tegemoet en zodra hij een stap naar voren zette,dwarrelde stof voor zijn ogen op en daalde langzaam weer naar de grond. Hij kuchte kort en liep verder. De bankjes,vier in totaal,waren ooit goed bekleed geweest,maar de meeste groene bekleding was versleten en lag in scheuren over de bank heen. De voorste had enkele wat gaten erin en Ghost sprong erop. Een gaap ontsnapte zijn bek,ondanks dat het nog vroeg was en hij legde zijn kop op zijn voorpoten. Eigenlijk was hij te groot voor het bankje en lagen zijn achterpoten onhandig aangedrukt tegen het lichaam. Daar bedacht hij wel wat op. Ghost had natuurlijk meteen in slaap kunnen vallen,maar dat deed hij niet. In plaats daarvan luisterde hij naar de stilte om hem heen.