Cold as ice , sharp as blades [Yelia]

Het was een gure dag op het Rock Plateau. De scherpte wind rukte dan nu en aan aan zijn vacht. En stopte er allerlei mee gewaaid vuil in. Zo zat zijn vacht binnen de kortste keren onder het stof en zand. Dan schudden hij zijn vacht eens goed uit. Maar de wind bleef waaien. En het vuil bleef komen. Gewoon om gek op te worden. Tristan had de plaats al uitgekozen. Lekker ruig. Konden ze elkaar straks goed neer gooien. Nu moest hij alleen nog wachten tot dat er ergens een wolf aan kwam lopen. Dan zou hij zijn plan uit kunnen voren. Tristan grijnsde zijn tanden bloot. Hij was opzoek naar wat actie. Ander bleef het leven ook maar saai. Hij had zin in een goed gevecht. Even bloed proeven van een ander. Die gene een zure dag toewerpen. Ja , dat was een van zijn manieren van vermaak. De eerste de beste wolf zou zijn slachtoffer worden. Al was het Sam. Hij zou uitdagen en aanvallen. Tristan zijn staart zwiepte heen en weer. Zag hij dat goed? Ja , in de verte bevond zich een wolf. Hij trok een sprintje. Bruine vacht , groene ogen. Ze leek wel een kopie van hem. Hopelijk was ze dat ook een beetje. Dan zat er te minste nog wat uitdaging voor hem in. Op een redelijke afstand hield hij halt. En wierp haar een vuile blik toe. "Wat doet zo'n wolvinnetje als jij op zo'n ruige plaats als deze?" Vroeg hij. En grijnsde spottend. Tristan nam een dominante houding aan en wachten kalm het antwoord af. Zijn ogen glinsterde van pret. Oh wat hield hij er van andere uit te dagen. Kwaad mochten ze zijn. Dan vechten ze deste slechter.