family keeps surprising me [Alain]

۰۪۫D۪۫۰ ۰۪۫i۪۫۰ ۰۪۫g۪۫۰ ۰۪۫o۪۫۰

Het was een zonnige namiddag en verbazingwekkend warm voor de tijd van het jaar. Digo lag in het gras te genieten van de laatste recht hete zonnestralen. Het maakte hem loom. Maar dat was niet heel erg. Hij zou immers toch pas laat in de avond weer gaan jagen. Wanneer het daar koel genoeg voor was. Tot die tijd zou hij een lekker luie namiddag hebben. Ook niet verkeerd. Kylan was bij Safrijn vandaag. Dus had hij echt vrij. Ze verdeelden de puppy dagen goed. Het deed hem wel goed zo’n vrije dag. De dagen gaven hem meer tijd om het verlies van zijn andere pup te verwerken. Daar moest hij wel werk van maken om Kylan een zo’n goed mogelijke opvoeding te kunnen geven. De pup mocht niet onder zijn verdriet lijden. Digo zuchten en rolden zich op zijn rug. Hij liet zijn buik verwarmen door de zon en genoot van de stilte om zich heen. Digo sloot zijn ogen. In die houding bleef hij liggen. Zijn gedachten totaal afdwalende van de werkelijkheid. Hij was er zo erg mee bezig dat hij de aanwezigheid van de andere wolf niet eens merkte.

|Mood; calm |Words; 193 None |Company; Alain |Notes; x |