Howl for membership (Sam)

Onderwerp: Howl for membership (Sam) zo apr 19, 2015 10:50 pm

In het duister liep een zwart en duister gedaante richting een van een donker uit ziende fabriek. Zijn ogen waren daar op gericht. Hij had vele geruchten gehoord en vaak zat daar een kern van waarheid in. Er zou zich hier een wolf op houden die een roedel wilde beginnen die het geluk van andere wilde stuk maken. Iets wat hem wel aan trok. Deze wolf had zelfs al zijn eigen familie uit gemoord. Ze zaten hem te veel op zijn lip om het geluk op te zoeken. De zwarte wolf stapte de fabriek binnen en keek rustig rond. Zijn ouders hadden het raar gevonden dan Mad twee verschillende kleuren ogen had. Het rechter oog was helder blauw en de andere amber kleurig. Beide ogen leken licht te geven in zijn donkere kop. Vandaar dat ze hem de naam Mad hadden gegeven, maar Mad was daar niet alleen bekent om. Nee ver buiten Infinity was hij berucht en beroemd om zijn moordlust. Mad baden soms in het bloed van zijn tegenstanders en de bouw die hij had was niet te over zien. Mad was groter dan de gemiddelde wolf en had hele sterke spieren. Soms dachten andere hoe zo'n grote wolf zo genieperig stil zich voort kon bewegen, maar vaak hoorde je hem pas veel te laat. Zijn neus vertelde hem dat de wolf die hij nodig had niet ver weg kon zijn. Mad stopte in een open stuk van de fabriek en vulde zijn longen met lucht om een luide indringende huil door de fabriek te laten schallen. Hij was voor heel weinig dingen bang en voor deze ontmoeting stond daar niet eens, eens bij!

Onderwerp: Re: Howl for membership (Sam) di apr 21, 2015 5:14 pm

De donkere reu vond rust in het gebouw. Hij haatte het aan de ene kant, omdat het volledig gebouwd was door mensen, maar aan de andere kant trok het hem daardoor ook zeer aan. De duistere sfeer die er hing tussen de verlaten bouw werken lieten hem zich thuis voelen. Hij haatte de mensen met zijn hele wezen, maar was ze aan de andere kant dankbaar. Ze hadden Emilia, zijn partner en het enige waar hij zijn wereld voor zou geven afgepakt. Echter, hadden ze hem aan de andere kant gemaakt tot wie hij nu was. Door hen had hij het 'licht' gezien. Door hen wist hij wat zijn taak was in dit leven; het geluk ontnemen van anderen.
De reu lachte vreugdeloos aan de gedachte. Mooie taak had hij op zich gekregen, iedereen haatte hem zo'n beetje. Maar het ergste was nog wel dat het hem niet meer of minder kon schelen. Hij was gevoelloos geworden. De enige gevoelens werden weerspiegeld in de ogen van de twee karakters die alleen hij zag. Het waren weerspiegelingen van zijn gekte, gedaantes die alleen hij kon zien. Haat, de witte wolf die zijn woede en moordlust aanwoede en Emilia, een weerspiegeling van wat ooit zijn partner was geweest. Het waren twee wolven in zijn kop, die hem amper met rust lieten.
Nu echter, was het een van de rustigere moment. Momenten die hij vaak had als hij in dit gebouw was en dat was misschien nog wel de grootste reden dat hij zich hier bevond.
Een huil scheurde de stilte aan stukken. Sam had de wolf al geroken voordat hij van zich liet horen, maar had er geen aandacht aan besteed. Nu deed hij dat echter wel, sinds de huil voor hem bestemd was. Een koele grijns kwam op zijn gezicht, kennelijk had men gehoord van zijn roedel. Dat was een goed iets, hij had namelijk grootste plannen met dit rot gebied dat ze infinity noemden. Dat ging alleen lastig in z'n eentje, niet?

Zijn blik viel op een grote zwarte reu. Hij had wel iets weg van Sam, ze hadden waarschijnlijk ongeveer dezelfde leeftijd en beide waren sterk en ruig gebouwd. Sam was echter misschien iets kleiner en soepeler, wat hem niet veel uit maakte. Het zorgde ervoor dat hij ook nog snel en wendbaar was. Wat vaak goed uitkwam. "Goedendag"Sprak hij koeltjes terwijl hij op de vreemdeling afstapte, niet ver voor hem ging hij zitten en boorde zijn ijsblauwe ogen in die van de wolf tegenover hem. "Ik neem aan dat je hier bent voor The Kuolema?"vroeg hij met nog steeds de koele stem.

Onderwerp: Re: Howl for membership (Sam) di apr 21, 2015 10:06 pm

Een iets kleinere ruig uit ziende reu kwam op zijn gehuil af. Kennelijk was dit dus de leider of zijn Bèta? Mad zijn verschillende kleuren ogen keken kil terug naar de ander, maar toch zag je ook een zeker respect erin omdat deze wolf het lef had in een van de door mensen gebouwd hol te verblijven. Zelf had de reu die altijd gemeden. Niet dat hij bang voor die tweevoeters was. Haat voelde hij voor deze schepsels. En er waren vast meerdere wolven die een geliefde of kennis door die schiet grage lui was kwijt geraakt? Zelf was hij zijn wijfje met ongeboren pups aan het kwijt geraakt. De andere wolf ging zitten alsof het dood gewoon zijn hol was en niet ooit van de mensen was geweest. De reu had ijsblauwe ogen iets wat het wel aanstond. De toon waar de wolf mee sprak stelde hem gerust. Waar andere misschien zich zenuwachtig door waren gaan voelen? 'Dat is het jammer genoeg wel, maar anders was ik niet naar hier gekomen.' zei Mad met een te rustige toon. Zelf wilde hij hier zo snel mogelijk van af zijn die ontmoetingen deden hem vaak aan een gezellig gesprek denken. Mad ging ook zitten en keek naar de ander die hem nerveus probeerde te maken door zo te kijken. Mad grijnsde zachtjes, maar bleef respectvol naar de ander. 'Geruchten zijn er zat te horen en te veel wolven die zich te goed doen aan het geluk dat ze kunnen vinden. Ik haat hun geluk! En samen kunnen we meer schade aan richten waardoor de andere meer wanhoop gaan krijgen. Daarom kom ik je mijn diensten aanbieden voor de Kuolema.' Heel even verviel zijn toon toen Mad het over het geluk van andere wolven had en trok daarbij zijn lippen in een Snarl op, maar zodra hij weer verder sprak en de andere wolf vertelde dat hij zich bij de Kuolema wilde aansluiten was zijn stem weer te rustig en was het respectvolle tegenover de kleinere wolf weer terug. Ook liet Mad zijn kop wat zakken om zijn onderdanigheid tegenover de andere zwarte wolf te tonen.

Onderwerp: Re: Howl for membership (Sam) do apr 23, 2015 2:07 pm

De reu moest toegeven dat de wolf een aanblik was die je niet iedere dag zag. Z'n ene oog was bruinig en lichtte bijna roodachtig op in het weinige licht dat doorbrak in de fabriek. De ander, echter was juist zeer diep blauw. Het was zeker een bijzondere aanblik. Echter wist Sam maar al te goed dat hij niet op het uiterlijk uit moest gaan. Hij zelf zou er ook lief uit kunnen zien, met zijn hemels blauwe ogen en koele stem, maar dat was een gevaarlijk iets om van uit te zien. Want hoe dan ook, lag er die ijzige blik in zijn ogen. 'Dat is het jammer genoeg wel, maar anders was ik niet naar hier gekomen.' Was het iets té kalme antwoord van de reu. Sam trok ietwat vragend één wenkbrauw omhoog, maar ging er niet op in. Als deze reu niet zo van het sociale contact was, was dat prima. Immers was The Kuolema ook gebouwd op vrijheid.
De reu grijnsde zachtjes, maar er lag respect in zijn blik. Iets wat Sam wel aanstond. 'Geruchten zijn er zat te horen en te veel wolven die zich te goed doen aan het geluk dat ze kunnen vinden. Ik haat hun geluk! En samen kunnen we meer schade aan richten waardoor de andere meer wanhoop gaan krijgen. Daarom kom ik je mijn diensten aanbieden voor de Kuolema.' Sam lachte ietwat vreugdeloos. Het was maar al te duidelijk dat deze reu ergens wel in het zelfde schuitje als hij zat, ze deelden dezelfde mening over gelukkige wolven. "Ik heb The Kuolema precies opgericht voor die reden; het geluk ontnemen van wolven die dat niet verdienen."Zijn stem droop van de haat terwijl hij over 'die wolven' sprak. "Ik heet je graag welkom in The Kuolema. Je zal beginnen met de rang Epävarma, dit zijn de wolven die zich nog moeten bewijzen. Sinds ik nog niet zeker weet of je te vertrouwen bent en welke rang bij je past, ik hoop dat je dit begrijpt?" Hij ging wat verzitten en keek de reu scherp aan. "De regels zijn redelijk algemeen, maar als je wilt kan ik ze nog even duidelijk verwoorden. Voor de rest hebben we geen vast territorium, al ben ik hier, in de fabriek, vaak te vinden. Er zullen hier ook om de zoveel tijd 'meetings' zijn, waar alle packleden bij elkaar komen. Als je nog vragen hebt moet je ze stellen, maar eerst heb ik een vraag aan jou; Hoe heet je?"Het leek de zwarte reu wel redelijk om de naam van de vreemdeling te weten, die nu zijn packgenoot was. "Mijn naam is Sam, maar dat had je misschien al vernomen."

Onderwerp: Re: Howl for membership (Sam) do apr 23, 2015 9:54 pm

Mad voelde dat de ander hem opnam, maar dat mocht hij doen. Mad was niet te imponeren met argumenten, maar meer met daden en hoe deze wolf zijn houding had was te zeggen dat hij de uitstraling had van een echte leider. Eentje die hij geen bevel van zou negeren. Mad luisterde naar de woorden die zo vol haat zaten dat zijn ogen even mee gloeide. Ze deelden gelukkig hetzelfde doel. Niet moeilijk ook als je geen wolven het geluk gunde die ze niet verdienden. Mad luisterde naar de andere zwarte reu die ging verzitten en zo en nog meer in zijn ogen een dominantere houding aan nam. De uitleg was simpel en goed genoeg voor hem, maar toch resten er een vraag. 'Hoe komt het dat je geen eigen kamp hebt?' vroeg hij lichtjes verrast. Elke roedel had zijn eigen plek, maar toch maakte het hem heel nieuwsgierig. De meetings zouden vast met vrede ingestemd zijn, iets wat Mad eigenlijk een lelijk woord vond, maar om andere te spreken moest je wel een wapenstilstand hebben anders kwam er niets van een gesprek natuurlijk. Toen de vraag naar zijn naam kwam, kwam er een veel zeggende grijns op zijn lippen. 'Oh die mag je gerust weten. Mijn naam is Mad. Zeker buiten Infinity wordt die met veel angst vermeden om zelfs in fluistering uit gesproken te kunnen worden.' Daar was Mad wel trots op. Dat andere wolven bang voor hem waren, dat gaf macht! Maar het was hem nooit naar zijn hoofd gestegen. Mad knikte bij het horen van de naam van Sam. Die had hij al vaker horen vallen in de geruchten die er de ronde deden, maar het had deze zwarte wolf wel aan getrokken. 'Met die rang heb ik aller eer geen enkele moeite. We kennen elkaar net pas dus dat komt wel goed. Je zult geen spijt krijgen, die goedzakjes zullen het nog zwaar gaan krijgen des te groter The Kuolema wordt.' zei Mad met een valse grijns op zijn lippen terwijl hij al stilletjes genoot van het gekrijs van zijn nieuwe slachtoffers, maar in al zijn spreken bleef die respectabele toon tegenover Sam.

Onderwerp: Re: Howl for membership (Sam) wo apr 29, 2015 9:30 pm

'Hoe komt het dat je geen eigen kamp hebt?' Was een vraag de de reu lichtelijk verrast stelde. Sam glimlachte emotieloos naar hem. Een goede vraag, zeker. "The Kuolema is gebouwd op vrijheid; de leden zijn niet verplicht om in één gebied te blijven. Bovendien is het voor vijanden makkelijker om aan te vallen als er één plek is waar we ons schuilhouden. Als we verspreid zijn, zijn we moeilijk te grijpen. Maar we kunnen op onverwachtse momenten samen komen en aanvallen. Daarom hebben we geen gebied, voorlopig, inieder geval." legde hij uit. De wolven die lid waren van The Kuolema waren eigenlijk zo goed al vrij om te doen wat hun hartje begeerden. Het enige wat Sam van hen verlangde was trouw, en dat men kwam opdagen op activiteiten en meetings. Niet zoveel gevraagd, als je het hem vroeg.'Oh die mag je gerust weten. Mijn naam is Mad. Zeker buiten Infinity wordt die met veel angst vermeden om zelfs in fluistering uit gesproken te kunnen worden.' Er was iets van trots in de ogen van de reu te zien. Sam kon niets anders dan zich afvragen waar deze wolf deze naam en titel vandaan had, maar hij wist wel beter dan ernaar te vragen. Sam grijnsde. 'Met die rang heb ik aller eer geen enkele moeite. We kennen elkaar net pas dus dat komt wel goed. Je zult geen spijt krijgen, die goedzakjes zullen het nog zwaar gaan krijgen des te groter The Kuolema wordt.' Sam knikte tevreden. Hij was blij met deze reu; hij leek sterk in zijn schoenen te staan en te weten hoe hij om moest gaan met goedzakjes. Toch toonde hij respect tegenover hem, dat was mooi. "Dan heet ik je nu officieel welkom in The Kuolema, Mad"Sprak hij en een grijns trok over zijn lippen. De zwarte reu stond op. "Als je wilt, kan je nu gaan en zie ik je weer op een meeting. Echter ga ik nu jagen, mocht je zin hebben, ben je welkom om mee te gaan."

Onderwerp: Re: Howl for membership (Sam) wo apr 29, 2015 9:59 pm

Sam leek in zijn sas te zijn. Het deed hem deugt te horen de reden waarom The Kuolema nog geen vaste plek had om het hun kamp te noemen. Mad knikte en was daar maar al te blij mee. Dan hoefde hij ook niet perse meteen zijn slaapplek met andere te delen. 'Hm, slim bedacht van je Zo is het zeker lastiger voor andere roedels om te voorspellen wat The Kuolema gaat doen. Dat klinkt nog beter dan een vast kamp zoals de meeste roedels hebben.' er lag goed keurig in zijn stem en bij een roep van de leider van The Kuolema zou Mad zeker een van de eerste zijn die komen zou. Hij luisterde naar wat de reu nog meer zei en grinnikte. Jagen op wild of op een verdwaalde wolf. Dat was gewoon te uitnodigend. 'Met alle plezier. Buiten een slaap plek zoeken is jagen toch alles wat een wolf nodig heeft.' zei Mad en hij stond op en week een stap of twee voor Sam opzij zodat hij de weg kon wijzen waar ze naar toe moesten.

Onderwerp: Re: Howl for membership (Sam) do apr 30, 2015 2:20 pm

Nogmaals gleden zijn ogen over de grote zwarte reu. Het was een wonderlijke verschijning, met zijn verschillende ogen en grote gestalte. Ze hadden dezelfde kleur vacht, toch leken ze in weinig opzichten op elkaar. Sam hoopte echter dat hun doeleindes het zelfde waren, zoals deze reu deed vermoeden.
Sam nodigde hem uit voor een jacht partij, iets waar de reu wel zin in leek te hebben. 'Met alle plezier. Buiten een slaap plek zoeken is jagen toch alles wat een wolf nodig heeft.' Sam grijnsde naar hem. "Mooi, volg mij."vertelde hij de reu en begon zijn weg naar buiten te vinden. Even moest de reu knipperen tegen het felle licht buiten. Het verraste hem dat het niet al donker was, in de fabriek verloor hij bijna zijn hele besef van tijd. Stilletjes nam hij zich voor vaker naar buiten te gaan.
Rustig stapte Sam door, zijn neus bij de grond en zijn oren gericht op de pootstappen achter hen. Immers had hij nog geen goede reden om deze Mad te vertrouwen, dus deed hij dat nog niet. De zwarte reu keek op toen hij de geur van herten rook. "Lijkt erop dat we onze prooi hebben gevonden"mompelde hij, waarna hij om keek naar de reu. "Wat raad jij aan om te doen? we kunnen er samen op af gaan, of beide een kant kiezen en zo de herten omsingelen."Hij besloot het beslissen dit keer aan de reu over te laten, hopend zo de denkwijze van de reu te weten te komen

Onderwerp: Re: Howl for membership (Sam) do apr 30, 2015 4:03 pm

Sam leiden en hij volgde. Normaal deed hij dit allen om zijn slachtoffer op te jagen tot deze niet meer verder kon en dan daarna aan stukken te scheuren! Maar de zaken sttonden er nu anders voor en moest Mad Sam gehoorzamen zodra dat nodig was. Mad hield zijn ogen even klein toen hij weer buiten stond. Het was toch wel donker in de fabriek geweest. Niet dat hij er bang voor was, maar het was even vervelend. Mad volgde de zwarte reu tot deze de prooi gevonden had en hem vroeg wat te doen. Mad grijnsde bij het zien van al dat lekkere vlees! Zijn blik werd vreemd, maar toch bleef de zwarte reu helder van geest. ‘Als we er op af gaan zullen ze zich verspreiden en lopen we de kans er eentje te vangen mis Een hinderlaag leggen is beter. Een van ons wacht aan de andere kant van de kudde in het struik gewas terwijl de ander een hert daar heen jaagd en we zo onze prooi kunnen verrassen.‘ zijn stem klonk lager dan eerder, maar in stilte vermaakte Mad zich nu al met het verslinden van de prooi. Zijn blik ging naar Sam, daar veranderde iets aan zijn obsessie om andere levende wezens open te rijten. Het beetje respect dat Mad eerder had getoont kwam er weer door terug, maar zelf wist de grote reu ookwel dat zijn blinde woede slecht te controlleren was. Maar daar kwam Sam maar beter zelf achter dan dat hij dat nu vertellen zou. Het alles verslindende monster lag niet ver van het huidoppervlak bij Mad en het was ook moeilijk uit te leggen vond Mad. Hij sprak er eigenlijk nooit over.
XD

Onderwerp: Re: Howl for membership (Sam) vr mei 08, 2015 6:59 pm

Sam hield de andere reu scherp in de gaten, er was iets in hem veranderd sinds wat hij net zei. De andere reu leek ietwat door te draaien bij het idee van bloed. Iets wat Sam hem niet kwalijk kon nemen, immers gaf bloed hem ook een enorme adrenaline stoot. Echter wist hij dat het de zwarte wolf onvoorspelbaar kon maken. Daarom zou hij hem goed in de gaten houden. ‘Als we er op af gaan zullen ze zich verspreiden en lopen we de kans er eentje te vangen mis Een hinderlaag leggen is beter. Een van ons wacht aan de andere kant van de kudde in het struik gewas terwijl de ander een hert daar heen jaagd en we zo onze prooi kunnen verrassen.‘ Sam hield niet van bevelen opvolg, zo klonken de woorden va de reu namelijk. maar toen hij in diens verschillende ogen keek begreep hij dat het niet dominant bedoeld was. De kleinere reu vernauwde zijn ogen. "Goed, ik zal wachten. Dan kan jij het hert mijn kant op jagen."zei hij met een kleine grijns om zijn snuit. Jagen was en bleef leuk.
De zwarte reu wachtte niet op antwoord en sloop stilletjes verder, totdat hij op een strategisch goede plek zat; hij was niet te ruiken door de wind die zijn kant op blies. Daar wachtte hij rustig op Mad.

Onderwerp: Re: Howl for membership (Sam) vr mei 08, 2015 10:46 pm

Mad zag dat de blik van Sam wel vernauwde, maar daar nam hijzelf verder geen aanstoot aan. Zijn stem klonk nu eenmaal zo zins die noodlottige dag dat hij zijn familie verloor. Het klonk hard en bast alsof hij de ander altijd wilde domineren, maar zo sprak deze zwarte wolf nu eenmaal. Sam zou afwachten en Mad volgde hem met zijn blik. Het was een mooi plekje om zich te verstoppen voor een hinderlaag. Mad zelf grinnikte zachtjes en zakte verder dan normaal door zijn poten om zo dicht mogelijk bij de prooien te komen. Ze hadden nog niets door tot Zijn bloeddorst te groot werd. Mad sprong op en stormde op de niets vermoedende herten af. Deze bemerkte zijn pootstappen pas toen hij nog maar 50 meter bij hen vandaan was. De dieren stormde recht op Sam af. Eigenlijk had Mad al een prooi in zijn vizier gehad, maar hij kon niet weten welke Sam pakken zou natuurlijk, maar de herten die het dichtstbij hem waren hadden het zwaar te voor duren doordat Mad naar hun poten hapte en zo nu en dan beet had.

Onderwerp: Re: Howl for membership (Sam) ma mei 25, 2015 5:21 pm

Zijn ijsblauwe ogen hielden de kudde herten goed in de gaten. De beesten zaten rustig van het gras te grazen, niet weten dat, als alles goed liep, er zo een paar van hen niet meer zouden leven. De zwarte reu verheugde zich al op het doorbijten van een van de nek. Het was een wreed verlangen, maar het was een betere actie dan wat hij laatst had gedaan samen met Tristan. Vergeleken dat was het vermoorden van een paar hertjes plots poes lief. Hij glimlachte bij de herinnering van de familie die zij samen hadden uitgeroeid.
Plotsklaps verscheen een ander zwart figuur, die de herten precies zijn kant op dreef. Mad deed precies wat hij moest doen. Nog even wachtte Sam, totdat ze allemaal zeer dichtbij waren. Enkelen liet hij voorbij gaan, totdat hij een groot mannetjes hert zag. Het zou uitdagend zijn, maar daar had hij wel zin in.
Plotsklaps sprong Sam uit de bosjes en greep de poot van het hert. Het arme dier viel en smakte op de grond. Lang gaf Sam hem niet de tijd om te herstellen, voordat het beest überhaupt wat kon doen beet hij hard in de nek, echter net lang genoeg om het dier af te maken. Het koste hem moeite, maar Sam stapte van het hert af en keek Mad strak aan. "Aan jou de eer" Het beest sprong op en keek wild om zich heen. Hij zou sowieso snel aan zijn verwondingen sterven, maar tot dan was hij redelijk gevaarlijk met zijn gewei. Sam keek rustig toe hoe Mad het zou doen.

» Howl for help and to join the pack! (Triell)