new faces [ Raisa ]

۰۪۫D۪۫۰ ۰۪۫i۪۫۰ ۰۪۫g۪۫۰ ۰۪۫o۪۫۰

De afgelopen tijd had het warme zomerweer zich nog niet veel laten zien. Maar vandaag scheen de zon uitbundig op zijn witte vacht. Digo glimlachte , hij hield wel van een beetje warmte. Niet dat hij een hekel had aan kou. Anders zou hij zich ook niet vaak in de Tundra bossen bevinden , wat hij wel deed. Maar een warme mooie dag kon geen kwaad. Hij lag in een kleine inham , precies groot genoeg voor zijn lichaam en niet diep. Het was bekleed met mos. En een prima lig plaatsje tussen al het gesteente. Het was nog al een prestatie om hier op z’n oude dag naar boven de klauteren. Digo was er dan ook best trots op dat hij de hoogte had bereikt waar voor hem het limiet lag. En nu ruste hij even uit in de inham voor hij zijn weg naar beneden zou gaan afleggen. Hij zat hoog genoeg om ver over enkele andere gebieden te kunnen uitkijken. Het landschap was prachtig groen. Er leek wel geen struikje meer kaal te zijn. Digo spitsten zijn oren. Er klonken pootstappen vrij dichtbij. Aangezien hij bezoek niet zo erg vond bleef hij waar hij was en liet de wolf gewoon op hem afkomen. Toen het dier in een blikveld verscheen glimlachte hij vriendelijk. “Goede middag.” Groeten hij zijn soortgenoot.

       |Mood; Calm |Words; 223 |Company; Unknown |Notes; x |