Yes you are - Yes I am

_{Rustig snoof Shyra de geuren in. De zilte lucht brandde een beetje in haar neus, maar erg vond ze het niet. Er stond een flinke wind hier, in de duinen. Ook al stond er een behoorlijke wind, erg koud was het niet. Shyra keek even in de verte, waar de zee begon. Altijd vroeg ze haarzelf af, wat er aan de andere kant van het water was. Maar nooit was ze iemand tegengekomen die het wist. Waarschijnlijk een land. Maar welk land? Shyra zuchtte. Alsof het haar uitmaakte. Zolang er maar niet weer een overstroming plaats zou vinden, vond zij alles best. Hongersnood. Overstroming. Nog een hongersnood. Geheugenverlies. Een brand. Waarom was het altijd Shyra en The Tundra Pack die daar mee te maken kregen? Depressie. Dood. Afscheid. Ziekte. Oorlog. Te veel narigheid om nu op te noemen. Alsof er nooit even niks aan de hand kon zijn. Shyra snoof. En ditkeer kwam er naast de zoute lucht van de zee, ook een andere lucht haar neus binnendringen. De geur van een pup. Een pup die de geur van haar pleegouders met hem mee droeg. Was dit een van haar pleegbroertjes?}

[&Kylan]

_{Er verscheen een glimlach op Shyra's lippen toen ze een kleine witte pup aan zag rennen. Net een kleine mini Digo. Blijkbaar had de pup gezien dat Shyra niet was wie hij dacht dat ze was, want hij kroop ineen, en keek haar afwachtend aan. Shyra gaf hem een geruststellende glimlach. "Sorry, maar mag ik je wat vragen? Ben jij misschien een van de pups van Safrijn en Digo?" vroeg Shyra vriendelijk. En keek hem geduldig aan. Diep van binnen, voelde ze zich onwijs zenuwachtig en energiek. Was dit een van haar pleegbroertjes?}

OoC; Waah kort >.<

_{Rustig wachtte Shyra op het antwoord van de pup. Het ding leek niet zeker te weten of hij de waarheid moest vertellen, of hij een leugen moest verzinnen. 'Ja, dat zijn mijn ouders,' knikte hij, waarnaar hij haar nieuwsgierig aankeek. Shyra's glimlach werd groter, en er kwam een kleine kwispel in haar staart. Iets wat er waarschijnlijk erg raar uit zou zien voor de pup, aangezien hij van helemaal niks wist. Wacht. Hij wist echt helemaal van niks. Had Safrijn hem niet vertelt over haar? "Dit gaat waarschijnlijk echt enorm raar klinken, maar ik ben Shyra." Even wachtte ze met vertellen, om te kijken of de pup echt helemaal nooit van haar gehoord had. Het zou toch niet zo zijn dat niemand hem over haar vertelt had? Ze was zijn pleegzus, wel te verstaan! "Toen ik zes maanden oud was, had ik geen ouders meer. Safrijn was een van de eerste wolven die ik tegenkwam, en zij adopteerde mij." legde Shyra uit. Even stopte ze met praten, zodat de pup tijd had om het te verwerken. "Dus.. Ik ben jouw.. pleeg.. zus." Jup. Totally not weird. Een random stranger die vertelt dat zij jouw zus is. Echt niet. Shyra keek de pup afwachtend aan. Misschien zou hij helemaal springen van blijdschap, of misschien zou hij in een krimpen van verdriet. Ze hoopte op het eerste.}

_{Shyra voelde zich vreselijk opgelucht toen de pup begon te kwispelen. Dat was tenminste een pup die blij was te weten dat Shyra zijn zus was. Nu de andere nog. Shyra besefte dat ze geen van de namen van de pups wist, maar besloot daar later naar te vragen. Opeens stopte de pup met kwispelen, en kneep hij zijn ogen samen. Een vlaag van bezorgdheid kwam bij Shyra binnen. Was er wat aan de hand? 'Hoe kan ik weten dat je de waarheid spreekt?' Shyra grijnsde nadat ze de vraag hoorde. Dat had ze natuurlijk kunnen verwachten. Wie zou het nou geloven als er een wildvreemde op je af kwam die zei dat ze familie was? "Nou, als je me niet gelooft, hoor je het waarschijnlijk later wel eens van Safrijn of Digo zelf. Vraag naar mijn naam, en ze zullen dan misschien ook wat leuke roddels over mij vertellen."  knipoogte Shyra. Even hield ze haar mond, en keek ze naar de zee die in de verte zachtjes te keer ging. "Mag ik misschien vragen hoe jij, en je broertje heetten? De laatste keer dat ik Safrijn of Digo zag was het er niet van gekomen." legde Shyra uit. Misschien nog een reden om Shyra niet te geloven; ze wist zijn naam helemaal niet. Dat hadden Digo en Safrijn haar gewoonweg niet vertelt. Eigenlijk werd er best veel informatie achtergehouden. Zoals het feit dat Safrijn zwanger was. Het feit dat Shyra hun pleegzus was, en nu ook de namen van de pups.}

_{De pup leek Shyra te geloven, en knikte.  'Ik heet Kylan, en mijn broer heet Sucic,' zei hij. Kylan dus. Wow. Shyra glimlachte blij naar haar pleegbroertje. "Lijkt Sucic ook zoveel op Digo, of lijkt hij meer op Saf?" vroeg Shyra. Ze wilde graag zoveel mogelijk over haar broertjes te weten komen. Ze wilde weten of ze al wat geleerd hadden van Safrijn en Digo, en misschien kon zij ze ook nog wat bij brengen! Ze besloot het later te vragen, eerst gaf ze de pup wat tijd om te antwoorden. Even keek ze weer naar de zee, ze had Kylan er eerder al naar zien kijken. Gevaarlijk om voor een pup er alleen heen te gaan, hij zou zeker weg moeten blijven van de branding. Onderstromen zouden hem zo onder uit halen. Maar als hij uit het water zou blijven, was het even veilig als ieder ander gebied voor een pup zou zijn. "Hebben Safrijn en Digo jullie al wat geleerd? Safrijn was bij mij nogal vergeetachtig als het op de training aankwam, ik leerde pas jagen toen ik al 10 maanden oud was." vroeg Shyra weer. Jup, Safrijn had Shyra's training een beetje vergeten. Ze had haar zelfs nooit geleerd hoe ze haarzelf moest verdedigen, en is daar op de harde manier achtergekomen.}

_{Shyra luisterde goed naar Kylan's woorden. Sucic leek een klein pestkopje, maar elke pestkop had ook zo zijn eigen zwakte. Eerder maakte Shyra zich zorgen over Sucic's litteken. Hoe is dat zo gekomen? Hadden Safrijn en Digo hem niet goed beschermd? "Hebben Safrijn en Digo jullie al wat geleerd? Safrijn was bij mij nogal vergeetachtig als het op de training aankwam, ik leerde pas jagen toen ik al 10 maanden oud was." vroeg Shyra daarna, om van onderwerp te veranderen. Kylan's aandacht was weer eens afgedwaald naar de zee. Het leek zo dat de pup een grote nieuwsgierigheid had naar het zoute water. Kylan keek haar even ongelovig aan, waarop Shyra instemmend knikte. 'Ik denk dat ze daarvan heeft geleerd,' Kylan grijnsde licht. Jah, dat hoopte Shyra ook. 'Ik mag binnenkort leren jagen, en Saff heeft ons al geleerd welke planten giftig zijn, waar je wel en niet mag komen, dingen over communicatie en,' Hij deed zichtbaar zijn best om het lastige woord weer op te halen.  'en hiërarchie.' Hmm... Dat allemaal?  'En nog veel meer,' maakte Kylan af. Zo zo.. Dat alles? In vijf maanden? "Het enige wat Safrijn mij geleerd heeft, is het jagen op kleine dieren zoals muizen, konijnen, hazen en vogels. En Digo heeft mij eens leren vissen toen ik een jaarling was." vertelde Shyra. "Ja.. Ze heeft er vast veel van opgestoken." concludeerde Shyra. Ze had geluk gehad dat ze met een kleine hoeveelheid kennis, zover had kunnen komen. Als zij de TTP niet had om haar als pup te beschermen, had ze het waarschijnlijk niet gehaald. Maar nu was het al bijna twee jaar later, en werd het misschien tijd om het nest te verlaten. Ja. Shyra twijfelde er al heel lang over. Ze voelde zich niet meer thuis. De vrienden die ze eerst had, waren nu haar vrienden niet meer. Er waren veel wolven die Shyra als vriend zagen, maar Shyra zag hun niet als vriend. Even keek Shyra weer naar de zee, en toen keek ze naar Kylan. "Heb je veel interesse in de zee? Of lijkt dat alleen maar zo?" vroeg Shyra aan haar pleegbroertje. Misschien zou ze hem kunnen laten kennis maken met de zee.}

_{Blijkbaar had Shyra Kylan op een vlak goed ingeschat. De witte pup grijnsde, en werd zichtbaar enthousiast toen ze haar vraag stelde.  'Ja!' Knikte Kylan. Shyra grijnsde bij haar succes. 'Maar het zal wel te gevaarlijk zijn..' vervolgde de pup teleurgesteld. Shyra knikte instemmend. Het was goed dat Kylan dat wist. "Maar.. Niet als er een verantwoordelijke volwassenen bij is.." zei Shyra met een kleine grijns, terwijl ze haar kop wat lager bracht zodat ze op Kylan's hoogte was. "Ik ben volwassen, tenminste.. meestal. En volgens mij vertrouwen Digo en Safrijn mij wel genoeg om even op een van hun pups te letten." Even pauzeerde, om te kijken hoe Kylan reageerde. "Wat denk je ervan? Zullen we een kijkje nemen bij het water?" Shyra grijnsde weer naar de jonge reu. Dit zou voor een pup wel een avontuurtje zijn, en aan het eind van de dag zou Kylan waarschijnlijk helemaal uitgeput zijn, zoals elke pup zou zijn. Maar het zou het ook zeker waard zijn. "Je moet wel naar mij luisteren dan, want als Safrijn hoort dat er wat mis ging, vermoordt ze me vast en zeker. Maar als je luistert naar wat ik zeg, heb je niks te vrezen." waarschuwde Shyra alvast. Kylan zou bereid moeten zijn naar haar te luisteren. Niet dat het erg veel dingen zouden zijn, maar wel een paar belangrijke. Zoals: Niet te ver in het water. Als je onderstroming voelt, gelijk weer terug. En als de wind zo stond dat er kwallen op het strand kwamen te liggen; alleen aan de bovenkant prikken, want met hun tentakels steken ze. Geen kwallen eten. Niet in paniek raken als er een kwal tegen je poot aan komt. Bla Bla Bla. Allemaal regels die eigenlijk van zelf sprekend zouden zijn, maar die een pup misschien nog niet wist.}

_{"Wat denk je ervan? Zullen we een kijkje nemen bij het water?" vroeg Shyra grijnzend aan Kylan, die er zichtbaar erg enthousiast van was geworden. Zo erg, dat hij Shyra spontaan een lik gaf. Shyra knipperde verrast met haar ogen, maar glimlachte daarna. Ze herkende het gedrag van Kylan wel, ze wist nog goed dat zij ook zo kon zijn als ze blij werd. 'Er.. Ja, heel graag!,' antwoordde Kylan op haar vraag. Shyra grijnsde, maar moest nog wel even wat belangrijks zeggen. "Je moet wel naar mij luisteren dan, want als Safrijn hoort dat er wat mis ging, vermoordt ze me vast en zeker. Maar als je luistert naar wat ik zeg, heb je niks te vrezen." Als Kylan niet bereidt was, om daar aan mee te werken kon het niet doorgaan. 'Natuurlijk,' beloofde Kylan serieus, waarnaar hij begon te kwispelen. Er kwam ook een kleine beweging in Shyra's staart. Ze had net een van haar pleegroertjes ontmoet, en nu ging ze gelijk al met de pup naar de zee! Shyra grijnsde met veel plezier, en draaide zich om naar het water. Ze liep een klein stukje en draaide zich daarna half om naar Kylan. "Kom je dan mee?" glimlachte Shyra. Ze had er erg veel zin in om met de witte pup naar het strand te gaan.}