Infinity
Wilt u reageren op dit bericht? Maak met een paar klikken een account aan of log in om door te gaan.



 
IndexPortalLaatste afbeeldingenZoekenRegistrerenInloggen

 

 Always run for the Fire~

Ga naar beneden 
2 plaatsers
AuteurBericht
Danger
Moderator
Danger


Naam : Hilde
Aantal berichten : 77

Character sheet
Geslacht:
Leeftijd:
Partner:

Always run for the Fire~ Empty
BerichtOnderwerp: Always run for the Fire~   Always run for the Fire~ Emptyvr sep 19, 2014 1:21 pm



Hij was 's nacht wakker geworden van wat gekraak. Hij had zijn ogen open gedaan en meteen weer gesloten, het licht van de helderrode vlammen was gewoon teveel. Zijn hersencellen begonnen te ratelen, hij zat ergens in een bos met vlammen. Zijn oogleden vlogen open en keken benauwd de vlammen in. Zijn nek draaide zich, overal waren vlammen. Hij was opgesloten in een cirkel van licht. Zijn ogen bleven de omgeving scannen terwijl hij opstond. Zijn poten stonden stijf van angst.
En toen vonden zijn ogen het gaatje tussen de vlammen. Daar, daar was nog geen vuur en kon hij nog ontsnappen. Zonder na te denken verliet hij zijn plek en sprintte hij zijn poten onder zijn lichaam vandaan. Hij rende tot hij bij het gat was, dat inmiddels kleiner en kleiner werd. Zijn kop was door het gat gedoken met later de rest van zijn lichaam. Hij bleef rennen en keek achter zich. Hij was ontsnapt aan die cirkel. De engste cirkel die hij ooit in zijn leven had gezien.


De geur van wolven kwam hem tegemoet. Hier was iemand. Langzaam keek hij van rechts naar links, maar voor de hallen was niemand te bekennen.
Nadat hij was weggerend van Serigala wist hij niet meer waar hij was. Hij was het bos uitgerend, een weg op die hij niet kende. En nu, dagen, weken later was hij gewent geraakt aan het alleen zijn. Hij had rond gezworven, had gedacht aan iedereen, aan Serigala en had zichzelf leren jagen op vissen en kleine dieren zoals konijntjes. Meer kon hij nog niet. Maar dat was niet erg, hij was blij met zijn nieuwe leven. Hij kon meer en wilde meer. Hij had meer zelfvertrouwen gekregen door deze weken van alleen zijn. Hij was gaan houden van de dingen die hij alleen kon doen en van de rust om zich heen. Hij dacht niet meer na over alles wat hij had achtergelaten. Ja, soms wel, dan voelde hij een steek in zijn hart omdat hij wist dat hij bepaalde wolven niet meer terug zou zien. Nooit meer. Maar het liet hem niet betreuren, hij had Serigala voorgoed verlaten en wilde niet meer terug. Hij was hier vrij en in deze paar weken had hij al meer gedaan dan zijn hele leven daar.

Hij besloot de hal in te lopen, een beetje op zijn hoeden vanwege de geur die hem tegemoet kwam. Hij snoof een paar keer aan de lucht. Hij herkende deze geur. Hij liep de hal verder in en keek vol bewondering naar de dingen die er stonden. Het leken reuzen voor zo'n kleine wolf als hij, ook al was hij inmiddels één jaar geworden. Dat had hij niet kunnen vieren met vrienden, maar hij had op die dag zijn allereerste vis gevangen en was blijer geweest dan ooit. Zijn poten tilden zijn lichaam verder. Hij snoof nogmaals. Hij kende deze geur echt. Zijn ogen sloten zich en hij begon te denken terwijl hij stappen bleef zetten.

Plots opende hij zijn ogen. Digo. Hij wist het zeker, deze geur was van hem geweest. Zijn ogen gleden over de reuzen terwijl hij zocht naar enig iets dat leek op een wolf. Zijn adem ging sneller en zijn hart bonkte in zijn keel. Dit kon niet waar zijn. Digo kon niet hier zijn. Hij kon hem niet vinden en begon naar de achterkant van de hal te rennen, waar de geur vandaan kwam. Zijn keel riep uit, 'Digo, Digo!'
Terug naar boven Ga naar beneden
Digo
Administrator
Digo


Naam : Dorian
Aantal berichten : 335

Character sheet
Geslacht: Reu
Leeftijd: 5 jaar en 10 maanden
Partner: I'll never leave you my dear , Safrijnn.

Always run for the Fire~ Empty
BerichtOnderwerp: Re: Always run for the Fire~   Always run for the Fire~ Emptyvr okt 03, 2014 9:30 pm

Always run for the Fire~ 142ykye
۰۪۫D۪۫۰ ۰۪۫i۪۫۰ ۰۪۫g۪۫۰ ۰۪۫o۪۫۰

Op een rustig tempo draafde de witte reu langs de oude fabriekshallen. De eerste keer was hij hier met een grote boog om heen gelopen. Maar deze keer was zijn nieuwsgierigheid groter dan zijn afkeer voor tweepoters. En het was ook niet verkeerd om gewoon weer niets te doen waar spanning aan verbonden zat. Hij was niet opgehouden te verlangen naar vroeger. En greep daarom deze kans voor sensatie. Al snel bleek zijn afkeer deze keer onnodig , zo te ruiken warende tweepoters hier al lang vertrokken. Jammer. Iets meer spanning had wel gemogen. Nu was het zo bijna ongeveer veilig om te verkennen. Digo minderde vaart en keek nieuwsgierig om zich heen terwijl hij steeds meer afdwaalde richting van de ingang van de grootse hal. Wie wist wat hier allemaal verborgen zat. Al snuffelend liep hij de hal binnen. En bekeek de omgeving nauwkeurig. Dit leek hem namelijk echt een plaats voor een slechte roedel om zich te vestigen. En het was maar beter die een stapje voor te zijn. Het rook er erg muf en onprettig. De Machines torende ver boven hem uit. Zo stil mogelijk sloop hij tussen de stalen monsters door. Alsof hij niemand wilde storen ondanks dat er niemand was. De ijzige stilte was rustgevend maar ook ergens een beetje griezelig. Wie wist wat voor taferelen zich in deze fabriek hadden afgespeeld. Het stond namelijk niet voor niets leeg. Plots verzakte er ergens een stuk ijzer wat een hoop kabaal veroorzaakte. Digo schrok zich kapot en voor hij het wist was het al gebeurd. Hij probeerde nog op te staan. Weg te komen. Maar dat lukte niet. Hij zat vast tussen de naar benden gevallen stukken ijzer. Al snel merkte hij dat hij geluk had gehad. Hij was niet gewond geraakt. En geen van de stukken ijzer klemde hem zodanig dat hij gewond zou kunnen raken. Opgelucht haalde hij adem. Daar had hij dan maar wat mazzel mee. Maar wat nu?

Digo zuchtte. Hij zat hier nu al minstens een uur. Al leek het echter dagen te duren. Hij had geprobeerd een oplossing te vinden om zich zelf te kunnen bevrijden. Maar dat leek onbegonnen werk. Hij zou om hulp moeten roepen. Digo wist dat hij om hulp zou moeten roepen. Maar toch had hij het nog niet gedaan. Met de schrik van het lawaai nog in zich kwam er weinig geluid uit de witte reu. Zou het leven hem echt op deze manier willen neer slaan? Hem toch nog weer ellende bezorgen? Had hij de afgelopen tijd dan al niet genoeg doorstaan? En precies op het moment dat hij het leven echt van een ongeluks periode begon te verdenken galmde er een stem door de hal. Danger! 'Digo, Digo!' Er verscheen een grote grijns op zijn snuit. "Danger!" Riep hij blij uit. "Danger je komt letterlijk als geroepen!" Lachte hij vrolijk. Misschien zelfs wel te vrolijk voor het moment. Maar dat kon hem niets schelen. Het ging Digo niet om het feit dat hij nu gered zou worden. Maar dat Danger er was, zijn vriend had de brand overleefd!

|Mood; to happy |Words; 515  |Company; Danger! |Notes; x|
Terug naar boven Ga naar beneden
Danger
Moderator
Danger


Naam : Hilde
Aantal berichten : 77

Character sheet
Geslacht:
Leeftijd:
Partner:

Always run for the Fire~ Empty
BerichtOnderwerp: Re: Always run for the Fire~   Always run for the Fire~ Emptydo nov 27, 2014 11:12 am



Plots opende hij zijn ogen. Digo. Hij wist het zeker, deze geur was van hem geweest. Zijn ogen gleden over de reuzen terwijl hij zocht naar enig iets dat leek op een wolf. Zijn adem ging sneller en zijn hart bonkte in zijn keel. Dit kon niet waar zijn. Digo kon niet hier zijn. Hij kon hem niet vinden en begon naar de achterkant van de hal te rennen, waar de geur vandaan kwam. Zijn keel riep uit, 'Digo, Digo!'

'Danger!' De stem kwam van ergens achter in de hal. Hij rende ernaartoe en vond Digo daar. Hij zat vast onder het ijzer van de fabriek. Het leek alsof het was ingestort. Hij keek geschrokken naar Digo en kwam dichterbij. De wolf keek hem lachend aan en zei, 'Danger je komt letterlijk als geroepen!' Danger trok even een wenkbrauw op, waarom was deze wolf zo blij? Hij zelf zou toch niet zo blij zijn als hij vast zat. 'Ik zie het, doet het pijn?' Hij keek aandachtig naar de plek waar Digo precies vast zat. Hij liep erheen en stond in gedachte te bedenken hoe hij hem hier uit kon bevrijden. Hij was nou ook niet zo sterk, ondanks dat hij wel had geleerd om goed te kunnen eten. Hmm.. probeerde bij de ijzeren staaf te komen en zn lichaam in een positie te brengen om hem te kunnen optillen of in ieder geval verplaatsen.

X.X sorry laat & kort! >_<
[/color]

Terug naar boven Ga naar beneden
Digo
Administrator
Digo


Naam : Dorian
Aantal berichten : 335

Character sheet
Geslacht: Reu
Leeftijd: 5 jaar en 10 maanden
Partner: I'll never leave you my dear , Safrijnn.

Always run for the Fire~ Empty
BerichtOnderwerp: Re: Always run for the Fire~   Always run for the Fire~ Emptywo dec 17, 2014 6:42 pm

Always run for the Fire~ 142ykye
۰۪۫D۪۫۰ ۰۪۫i۪۫۰ ۰۪۫g۪۫۰ ۰۪۫o۪۫۰



Danger had het dus overleefd, dat was fantastisch! Het zou vreselijk zijn geweest om er achter te komen dat een van zijn vrienden was om gekomen. Maar dat was gelukkig niet zo. De witte wolf had hem al snel gespot. En kwam dichterbij. "Danger je komt letterlijk als geroepen!" Lachte Digo vrolijk. De witte reu trok even een wenkbrauw op. Digo grinnikte. Natuurlijk het was vreemd zo blij te zijn terwijl je vast zat. Maar te zien dat Danger nog leefde deed hem meer goed dan het vast zitten hem slecht deed. De reu keek aandachtig naar hoe het stuk ijzer Digo op zijn plaats hield.  'Ik zie het, doet het pijn?' Vroeg Danger. Digo schudden van niet. "Gelukkig is het zodanig gevallen dat het met niet heeft geraakt."Zei hij. Digo snapte niet precies wat zijn vriend van plan was maar tot zijn verbazing leek het nog te werken ook. Danger wist waarschijnlijk met zijn gewicht tegen de balk aan te duwen. Me de kracht die hij zou zetten en zijn gewicht samen zou het mogelijk moeten zijn om de balk te kunnen verplaatsen. En ja hoor , niet veel later kwam de balk in beweging. Een klein beetje maar , maar het was beter dan niets. Hierdoor kreeg hij zelf ook steeds meer ruimte. Digo duwde met zijn schouders tegen het stuk ijzer aan. Hierdoor verschoof de balk nog meer , kreeg hij meer ruimte en kon hij beter duwen. Waardoor de balk nog meer en meer verschoof. "Hou dit vol Danger! Het zal niet lang meer duren voordat de samen zodanig kunnen duwen dat de balk overhelt." Zei hij bemoedigend. Dan zal de balk naar links naast de twee wolven op de grond vallen. En konden ze beide snel weg uit deze fabriek. Digo was namelijk best benieuwd wat Danger allemaal had beleefd in de tussentijd. Zijn verhaal zou de reu vast wel verbazen. Maar dat liet Digo nog liever even achterwegen.

       |Mood; hoping for freedom |Words; 326 |Company; Danger |Notes; x|
       
Terug naar boven Ga naar beneden
Danger
Moderator
Danger


Naam : Hilde
Aantal berichten : 77

Character sheet
Geslacht:
Leeftijd:
Partner:

Always run for the Fire~ Empty
BerichtOnderwerp: Re: Always run for the Fire~   Always run for the Fire~ Emptyma jan 26, 2015 10:56 am




'Danger!' De stem kwam van ergens achter in de hal. Hij rende ernaartoe en vond Digo daar. Hij zat vast onder het ijzer van de fabriek. Het leek alsof het was ingestort. Hij keek geschrokken naar Digo en kwam dichterbij. De wolf keek hem lachend aan en zei, 'Danger je komt letterlijk als geroepen!' Danger trok even een wenkbrauw op, waarom was deze wolf zo blij? Hij zelf zou toch niet zo blij zijn als hij vast zat. 'Ik zie het, doet het pijn?' Digo antwoordde al snel, "Gelukkig is het zodanig gevallen dat het met niet heeft geraakt."

Hij keek aandachtig naar de plek waar Digo precies vast zat. Hij liep erheen en stond in gedachte te bedenken hoe hij hem hier uit kon bevrijden. Hij was nou ook niet zo sterk, ondanks dat hij wel had geleerd om goed te kunnen eten. Hmm.. probeerde bij de ijzeren staaf te komen en zn lichaam in een positie te brengen om hem te kunnen optillen of in ieder geval verplaatsen. Digo kreeg al gauw iets meer plaats en kon daardoor zelf ook meehelpen. Daar stonden ze dan, met zn tweeën tegen een stuk ijzer aan te duwen en Danger hoopte maar dat Digo gauw volledig vrij kwam. Het duwen werd steeds zwaarder maar door de aanmoedigende woorden van Digo bleef hij staan en kregen ze samen uiteindelijk de balk zover dat hij overhelde en Digo bevrijd werd van de kleine benauwde ruimte waar hij stond. "Kom op! We gaan weg hier..."
Terug naar boven Ga naar beneden
Digo
Administrator
Digo


Naam : Dorian
Aantal berichten : 335

Character sheet
Geslacht: Reu
Leeftijd: 5 jaar en 10 maanden
Partner: I'll never leave you my dear , Safrijnn.

Always run for the Fire~ Empty
BerichtOnderwerp: Re: Always run for the Fire~   Always run for the Fire~ Emptyvr jan 30, 2015 5:58 pm

Always run for the Fire~ 142ykye
۰۪۫D۪۫۰ ۰۪۫i۪۫۰ ۰۪۫g۪۫۰ ۰۪۫o۪۫۰


"Hou dit vol Danger! Het zal niet lang meer duren voordat de samen zodanig kunnen duwen dat de balk overhelt." Zei hij bemoedigend. Terwijl ze met z'n tweeën tegen het stuk ijzer aan stonden te duwen. Na enige tijd helde de balk ver genoeg over. En het plan werkte. De balk kwam over zijn hoogste punt heen en viel naar links op de grond. Wat een hoop kabaal veroorzaakte. Digo sprong de inmiddels minder benauwde ruimte uit. En kwam met een lacht plofje op de fabrieksvloer terecht. Eindelijk , ruimte. "Kom op! We gaan weg hier..." Zei Danger. Gelijk had de die wolf zeker. Het was hem wel duidelijk geworden dat deze fabriek nu niet bepaald te vertrouwen was. Het was zeer onveilig en instabiel. Ze konden inderdaad maar beter naar buiten te gaan. Voor dat ze zomenteen weer vast zaten. Digo knikte even kort en sprinten vervolgens naar buiten. Ondanks dat hij ouder aan het worden was werkte alles nog goed. Hij was nog altijd de snelle en wendbare volwassen reu met het blinde oog. En een goede verstandshouding. De aarde in plaats van fabrieksvloer onder zijn poten voelde heerlijk. De frisse buitenlucht kon hij goed gebruiken. Het voelde heerlijk om na het benauwde uur in de fabriek zo veel vrijheid en ruimte om je heen te hebben. “Kom !” Riep hij tegen Danger. En zetten een sportief sprintje in. Niet veel later werden er aan de horizon de eerste duinen zichtbaar. Digo minderde vaart. En keek achter om of de witte reu er nog was. “Hier zijn we op veilige afstand”. Glimlachte hij. En ging in het lange gras liggen. “Ik ben blij je weer te zien Danger. Hoe ben jij hier beland?” Vroeg hij nieuwsgierig. Als Danger vragen had kon hij ze altijd stellen. Misschien kon hij de reu wel wat bijpraten over wie het allemaal nog meer overleefd hadden. En misschien ook andersom. Nu ze eindelijk bevrijd waren uit deze nare situatie van de fabriek konden ze in alle rust de verhalen aan elkaar vertellen.

|Mood; Relieved |Words; 339  |Company; Danger |Notes; x|
Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud





Always run for the Fire~ Empty
BerichtOnderwerp: Re: Always run for the Fire~   Always run for the Fire~ Empty

Terug naar boven Ga naar beneden
 
Always run for the Fire~
Terug naar boven 
Pagina 1 van 1
 Soortgelijke onderwerpen
-
» These are the things... the things we've lost in the fire &Trielltje c:

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Infinity :: G R A Y - A R E A :: » DARK FACTORY-
Ga naar: